Acı Bilgi

Gölge Konuşuyor:

“Adında bir roman denemesi yazsa da ne bir roman ne de romana benzer bir kitap, tam Enis Baturca yazılmış kızdırıcı ve kışkırtıcı bir metin “Acı Bilgi”. Anı, gezi yazısı, bolca deneme, öyküye öykünme, biraz da kurmacayı bir kazana doldur karıştır, ortaya çıkan ürün neyse bu kitap o işte, ancak hakkını verelim kitabın temeli de iskeleti de “yolculuk” üstüne kurulmuş, bir çorba değil yani yazılanlar.” demiş EB uzmanı Argos. Benim gibi kitapların dünyasında soluklanan Argos’un söylediklerine aslında eklenecek fazla bir şey yok.

Fugue Sanatı Üzerine Bir Roman alt başlağıyla verilmiş kitap; deneme, roman, roman denemesi, deneme romanı…Ben bu kitapla duydum ama fuguenin birçok anlamı varmış. Buradaki anlamı müzikteki anlamına daha çok uyuyor. Birbiri üzerine bindirlmiş sesler gibi. Ne var ki, bu sesler öyle orkestra gibi olmuyor, armoni yok da diyemem. Sanırım fuguede konturlar belirgin, bu nedenle kontrpuan deniyor. Birinin bittiği yerde diğeri başlıyor..

Okuduğum ilk EB kitabı sanıyordum, ancak listelerimi karıştırdığımda yazarın daha önce Darb ve Mesel adlı şiir kitabını okumuşum. Bu kitapla ilgili zihnimde herhangi bir ize rastlamadım. Acı Bilgi ile ilgili olarak da aklıma Argos’un mikser muamelesi yaptığı satırlar kalır herhalde. Aslında kitabını okumamış olsam da EB’yi süreli yayınlarda düzenli takip ederdim. Onun minik anlatılarını zevkle okurdum aslında; kimi zaman patatesle, kimi zaman iğneyle, kimi zaman da başka bir nesneyle ilgli anlatılarında tüm bu nesnelere ayrıntılı bir kimlik kazandırdığını biliriz.

Bunun yanında EB okur ve derlemeci olarak zihnimde daha çok yer edinir. Bu kitabında da görüldüğü gibi sizin için yeni pencereler aralamakta ne kadar istekli olduğu görülür. Misal ben Nathaniel Hawthorne’u EB sayesinde öğrenmiştim. Burada editörlüğünü yaptığı Alberto Manguel’in Okumanın Kitabı yeni yayınlayacağı için heyecanını gizlemez. Benim de keyifle okuduğum bu eseri, okur için bir lütuf olarak görür.